-
1 ισοδρομος
2 и 31) бегущий наравне, не отстающий в беге(τινι Plat.; τινος Arst.)
2) равный по пробегаемому расстоянию
См. также в других словарях:
ισόδρομος — ἰσόδρομος, ον, θηλ. και ισοδρόμη (Α) 1. αυτός που τρέχει ίσα, που συμβαδίζει με άλλον 2. φρ. α) «ἰσόδρομον μῆκος» δρόμος τού ίδιου μήκους β) «ή ισοδρόμη Μήτηρ» η Κυβέλη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο) * + δρομος (< δρόμος), πρβλ. ιερό δρομος, νεό δρομος] … Dictionary of Greek
